איתמר שידלוב, אור בן-דוד, אילת דונסקי
הכשרת סטודנט להוראת החינוך הגופני היא ייחודית. מורה לחינוך גופני בהשוואה למורים במקצועות אחרים נדרש ליכולות ניהוליות ומקצועיות המותאמות לסביבת למידה בחלל פתוח, וליכולות מתודיות מגוונות שייתנו מענה בסביבת עבודה המשתנה ללא הרף. עוד הוא נדרש ליכולות גופניות שיאפשרו לו להדגים חלק מהמיומנויות הנלמדות. בהתאם לכך, אתגרי פרח הוראה לחינוך גופני הם מורכבים, במיוחד אם יש לו מוגבלויות. בחקר המקרה הנוכחי מוצג תהליך שהשתתף בו פרח הוראה עם לקות ראייה, המבוסס על מודלים מקובלים לליווי תלמידים עם לקות ראייה. מוצגות ההתאמות שעלו בעקבות ההתנסות בשדה, תוך התייחסות למאפייני הקורס ולתהליך שנערך עם שאר הסטודנטים בקורס. לכאורה, היכולת לראות את התלמידים בשיעור חינוך גופני היא הכרחית לקיום שיעור מוצלח. אולם, כפי שעולה מחקר המקרה המוצג במאמר, נראה כי בליווי מקצועי מתאים, הכולל רפלקציות של כל המשתתפים בתהליך בכל שלב שלו, ניתן להכשיר פרח הוראה ללמד שיעור מעשי, גם כשיש לו לקות ראייה.
A pre-service teacher with a visual impairment rises to the challenge of teaching physical education
I. Shidlov, O. Ben-David, A. Dunsky The process of successfully teaching physical education is a complex one, which requires a unique set of managerial, professional, and physical abilities. Unlike teachers of other subjects, physical education teachers are required to teach within an open-space learning environment, and must possess methodological skills that are responsive to their constantly changing work environment. They must also possess various physical abilities, in order to demonstrate the skills that they teach. As such, pre-service physical-education teachers often face complex challenges throughout their training. Such obstacles are especially heightened when the future teacher has a physical disability. This case study presented in this article depicts the process of training a pre-service physical-education teacher with a visual impairment, based on existing models for supporting such students. In this article, we present the adaptations that were introduced, while addressing the course components and the process that transpired with his course peers. Despite the apparent necessity of visual acuity for providing successful physical-education instruction, this case study demonstrates that with appropriate professional guidance and reflection at every stage of the process, it is possible to train a pre-service teacher with a visual impairment to effectively deliver a practical physical-education lesson.
"لا يرى من مسافة متر"- دراسة حالة:
طالب التربية البدنية يقدم درسًا عمليًا
إيتامار شيدلوف، أور بن دافيد، أيليت دونسكي
تأهيل طالب التربية البدنية فريد من نوعه. مدرس التربية البدنية، مقارنة بالمدرسين في التخصصات الأخرى، يحتاج إلى قدرات إدارية ومهنية متكيفة مع بيئة التعلم في الفضاء المفتوح، وقدرات منهجية متنوعة التي ستوفر استجابة في بيئة عمل متغيرة باستمرار. كما يُطلب منه توفر القدرات البدنية التي ستمكنه من عمل نموذج لبعض المهارات التي يتم تعلمها. وفقًا لذلك، فإن تحديات طالب التدريس في التربية البدنية معقدة، خاصة إذا كان لديه إعاقات. في دراسة الحالة الحالية، يتم عرض سيرورة شارك فيها طالب التربية البدنية مع إعاقة بصرية، بناءً على نماذج متبعة لمرافقة الطلاب ذوي الإعاقة البصرية. حيث يتم تقديم التكيفات التي نشأت نتيجة التجربة الميدانية، مع التركيز على خصائص المساق التعليمي والعملية التي تمت مع بقية الطلاب في المساق. ظاهريًا، القدرة على رؤية الطلاب في درس التربية البدنية ضرورية لإجراء درس ناجح. ومع ذلك، كما يتضح من دراسة الحالة المقدمة في المقال، يبدو أنه مع المرافقة المهنية المناسبة، والتي تشمل التغذية الراجعة من جميع المشاركين في العملية التعليمية وفي كل مرحلة منها، يمكن تأهيل طالب تدريس التربية البدنية لتدريس درس عملي، حتى عندما يكون لديه إعاقة بصرية.